Παραστάσεις Black Box

24.7 | 19:30 | 45’

Μέγαρο Χορού Καλαμάτας / Εναλλακτική Σκηνή

CIE IOANNIS MANDAFOUNIS

SCARBO

Πληροφορίες παράστασης

Στο Scarbo, η χορεύτρια Manon Parent αποκαλύπτεται στο κοινό, με τρόπο ρευστό, οργανικό και άμεσο, χωρίς διάμεσους ή αυτολογοκρισία.

Η δυνατότητα να παρουσιάζουμε τους εαυτούς μας σε κάθε πιθανή συνθήκη (είτε ψυχική είτε σωματική), μία ελευθερία που σπάνια μας δίνεται, αποτελεί τον πυρήνα του Scarbo· πρόκειται για την κοινοποίηση της οικειότητας.

Μια προσωπική ιστορία αποκαλύπτεται μέσω του χορού. Το Scarbo αμφισβητεί έτσι τη θέση της παραδοσιακής αφήγησης στον σύγχρονο χορό, προσφέροντας μια εκδοχή της που είναι ταυτόχρονα άκρως αφηρημένη και εντελώς συγκεκριμένη, με την ερμηνεύτρια πάντα στο επίκεντρο.

Το έντονα κινηματογραφικό σόλο συνοδεύεται εν μέρει από έργα των Maurice Ravel και Claude Debussy. Ο ρυθμικός διάλογος χρωμάτων και υλικών που λαμβάνει χώρα μεταξύ μουσικής και χορού δημιουργεί μια φυσική συνέχεια, μία σινεφίλ ταινία που παρουσιάζεται ζωντανά.

  • Ιδέα: Ιωάννης Μανταφούνης
  • Χορογραφία: Ιωάννης Μανταφούνης, σε συνεργασία με την Manon Parent
  • Χορός: Manon Parent
  • Φωτισμοί: David Kretonic
  • Διεύθυνση παραγωγής: Mélanie Fréguin
  • Βοηθός παραγωγής: Marie-Charlotte Guillot
  • Παραγωγή: Cie Ιωάννης Μανταφούνης
  • Συμπαραγωγή: Pavillon-ADC (Ch), Théâtre Le Colombier (Fr)
  • Με τη στήριξη της Πόλης της Γενεύης, της Πολιτείας της Γενεύης, του Swiss Arts Council Pro Helvetia, της Loterie Romande, του Stanley Thomas Johnson Foundation, του Ernst Göhner Foundation, και των ADC Studios

 

Το 2009 ο Ιωάννης Μανταφούνης ξεκίνησε το Cie Project 11. Αυτό στη συνέχεια μετονομάστηκε σε Cie Ioannis Mandafounis. Το 2021 η ομάδα μετονομάστηκε σε ++ 1 I Ιωάννης Μανταφούνης.

Η ομάδα δραστηριοποιείται σε δύο πολύ διακριτούς άξονες: Ο πρώτος προκύπτει από τις ίδιες τις δημιουργίες του χορογράφου. Το έργο του Ιωάννη Μανταφούνη γεννιέται από συναντήσεις με καλλιτέχνες με τους οποίους επιθυμεί να συνεργαστεί. Έτσι έχει δημιουργήσει τις παραστάσεις Pausing (2012), Eifo Efi (2013), Twisted Pair (2013) με τους Νίκο Δραγώνα, Olivia Ortega και Κατερίνα Σκιαδά, Apersona (2014), One One One (2015), Soli (2015), Ossip Mandelstam: A Performance (2016), NU (2017), Sing the Positions (2017), Make sure you have exhausted all that is communicated through stillness and silence (2017), It finishes when it finishes (2018), Faded (2019), Cassandra Footprints (2020), Scarbo (2021), Bis.N.S (as usual) στην Όπερα της Λυών (2021), και Consen:us (2022).

Ο χορογράφος δέχεται επίσης αναθέσεις από διεθνή θέατρα και οργανισμούς, μεταξύ των οποίων το Ballet Junior de Genève, το Theater Junge Generation της Δρέσδης, το Manufacture στη Λωζάννη, το Εθνικό Θέατρο της Ελλάδας, το Grand Théâtre de Genève, η Όπερα της Λυών, η Εθνική Λυρική Σκηνή, η Norrdans Company, η Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης, το CNSMDL στη Λυών, κ.α.

Ο δεύτερος άξονας δραστηριότητας έχει να κάνει με τη δημιουργία έργων διαμεσολάβησης, τα οποία καθιστούν ευκολότερη την πρόσβαση στον χορό και στην τέχνη γενικότερα για ένα όσο το δυνατόν ευρύτερο κοινό. Σε αυτό το πλαίσιο, η ομάδα έχει πραγματοποιήσει τις δράσεις Context Without Content (2012), Asingeline (2011), Garden State (2014), B-Cut (2017), και Danse(in) (2020).

Από το 2018, η ομάδα έχει την τιμή να υποστηρίζεται από την Πόλη της Γενεύης, την Πολιτεία της Γενεύης και το Swiss Arts Council Pro Helvetia.